Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στην γραμμική άλγεβρα , το ίχνος ενός τετραγωνικού πίνακα είναι το άθροισμα των στοιχείων της κυρίας διαγωνίου του πίνακα. Πιο συγκεκριμένα, για έναν πίνακα
A
{\displaystyle A}
διαστάσεων
n
×
n
{\displaystyle n\times n}
το ίχνος του
tr
(
A
)
{\displaystyle \operatorname {tr} (A)}
ορίζεται ως[ 1] :36 [ 2] :178 [ 3] :14 [ 4] :218
tr
(
A
)
=
A
11
+
A
22
+
…
+
A
n
n
=
∑
i
=
1
n
A
i
i
{\displaystyle \operatorname {tr} (A)=A_{11}+A_{22}+\ldots +A_{nn}=\sum _{i=1}^{n}A_{ii}}
.
Για παράδειγμα,
tr
(
[
4
−
1
2
3
]
)
=
4
+
3
=
7
{\displaystyle \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}4&-1\\2&3\end{bmatrix}}\right)=4+3=7\qquad }
και
tr
(
[
7
−
1
10
3
−
2
9
1
11
4
]
)
=
7
+
(
−
2
)
+
4
=
9
{\displaystyle \qquad \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}7&-1&10\\3&-2&9\\1&11&4\end{bmatrix}}\right)=7+(-2)+4=9}
.
Ο συμβολισμός
tr
{\displaystyle \operatorname {tr} }
προέρχεται από τα δύο πρώτα γράμματα της αγγλικής λέξης trace , που σημαίνει ίχνος.[ 2] : 178 Στην ελληνική βιβλιογραφία συμβολίζεται και ως ιχν.
(
A
)
{\displaystyle (A)}
.
Για γενικούς τετραγωνικούς πίνακες διαστάσεων
n
×
n
{\displaystyle n\times n}
για
n
=
1
,
2
,
3
{\displaystyle n=1,2,3}
, ισχύει ότι:
tr
(
[
A
11
]
)
=
A
11
,
tr
(
[
A
11
A
12
A
21
A
22
]
)
=
A
11
+
A
22
,
tr
(
[
A
11
A
12
A
13
A
21
A
22
A
23
A
31
A
32
A
33
]
)
=
A
11
+
A
22
+
A
33
{\displaystyle \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}A_{11}\end{bmatrix}}\right)=A_{11},\qquad \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}A_{11}&A_{12}\\A_{21}&A_{22}\end{bmatrix}}\right)=A_{11}+A_{22},\qquad \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}A_{11}&A_{12}&A_{13}\\A_{21}&A_{22}&A_{23}\\A_{31}&A_{32}&A_{33}\end{bmatrix}}\right)=A_{11}+A_{22}+A_{33}}
.
Για τον ταυτοτικό πίνακα
I
n
{\displaystyle I_{n}}
, ισχύει ότι
tr
(
I
n
)
=
n
{\displaystyle \operatorname {tr} (I_{n})=n}
. Για παράδειγμα, για
n
=
1
,
2
,
3
{\displaystyle n=1,2,3}
:
tr
(
[
1
]
)
=
1
,
tr
(
[
1
0
0
1
]
)
=
1
+
1
=
2
,
tr
(
[
1
0
0
0
1
0
0
0
1
]
)
=
1
+
1
+
1
=
3
{\displaystyle \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}1\end{bmatrix}}\right)=1,\qquad \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}1&0\\0&1\end{bmatrix}}\right)=1+1=2,\qquad \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}1&0&0\\0&1&0\\0&0&1\end{bmatrix}}\right)=1+1+1=3}
.
Για τον μηδενικό πίνακα
0
n
×
n
{\displaystyle \mathbf {0} _{n\times n}}
, ισχύει ότι
tr
(
0
n
×
n
)
=
0
{\displaystyle \operatorname {tr} (\mathbf {0} _{n\times n})=0}
.
Για κάθε αντισυμμετρικό πίνακα
A
{\displaystyle A}
,
tr
(
A
)
=
0
{\displaystyle \operatorname {tr} (A)=0}
, καθώς τα στοιχεία της διαγωνίου του είναι
0
{\displaystyle 0}
.[ 1] : 36 Για παράδειγμα:
tr
(
[
0
]
)
=
0
,
tr
(
[
0
3
3
0
]
)
=
0
+
0
=
0
,
tr
(
[
0
−
2
6
−
2
0
8
6
8
0
]
)
=
0
+
0
+
0
=
0
{\displaystyle \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}0\end{bmatrix}}\right)=0,\qquad \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}0&3\\3&0\end{bmatrix}}\right)=0+0=0,\qquad \operatorname {tr} \left({\begin{bmatrix}0&-2&6\\-2&0&8\\6&8&0\end{bmatrix}}\right)=0+0+0=0}
.
Το ίχνος είναι μία γραμμική απεικόνιση καθώς για κάθε πίνακες
A
{\displaystyle A}
και
B
{\displaystyle B}
ίδιων διαστάσεων και κάθε στοιχείο
c
{\displaystyle c}
έχουμε ότι
tr
(
A
+
B
)
=
tr
(
A
)
+
tr
(
B
)
{\displaystyle \operatorname {tr} (A+B)=\operatorname {tr} (A)+\operatorname {tr} (B)}
και
tr
(
c
A
)
=
c
⋅
tr
(
A
)
{\displaystyle \operatorname {tr} (cA)=c\cdot \operatorname {tr} (A)}
.[ 2] : 195
Το ίχνος του γινομένου είναι ανεξάρτητο της σειράς του πολλαπλασιασμού,
tr
(
A
B
)
=
tr
(
B
A
)
{\displaystyle \operatorname {tr} (AB)=\operatorname {tr} (BA)}
.[ 3] : 41
Το ίχνος ενός πίνακα ισούται με το ίχνος του ανάστροφου πίνακα ,
tr
(
A
T
)
=
tr
(
A
)
{\displaystyle \operatorname {tr} (A^{T})=\operatorname {tr} (A)}
.
Για δύο όμοιους πίνακες
A
{\displaystyle A}
και
B
{\displaystyle B}
,
tr
(
A
)
=
tr
(
B
)
{\displaystyle \operatorname {tr} (A)=\operatorname {tr} (B)}
.
Αν
λ
1
,
…
,
λ
n
{\displaystyle \lambda _{1},\ldots ,\lambda _{n}}
είναι οι ιδιοτιμές ενός πίνακα
A
{\displaystyle A}
, τότε
tr
(
A
)
=
∑
i
=
1
n
λ
i
{\displaystyle \operatorname {tr} (A)=\sum _{i=1}^{n}\lambda _{i}}
.[ 4] : 218 [ 5] :17 [ 6] :182
↑ 1,0 1,1 Χαραλάμπους, Χ.· Φωτιάδης, Α. (2015). Μία εισαγωγή στη γραμμική άλγεβρα για τις θετικές επιστήμες . Αθήνα: ΣΕΑΒ. ISBN 978-960-603-273-8 .
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Μπράτσος, Α. (2015). Μαθήματα ανωτέρων μαθηματικών . Αθήνα: ΣΕΑΒ. ISBN 978-960-603-030-7 .
↑ 3,0 3,1 Βασιλειάδης, Π. (1983). Στοιχειώδης γραμμική άλγεβρα: Θεωρία, μεθοδολογία, παραδείγματα, ασκήσεις . Θεσσαλονίκη.
↑ 4,0 4,1 Σιμσερίδης, Κωνσταντίνος (2015). Κβαντική οπτική και lasers . Αθήνα: ΣΕΑΒ. ISBN 978-960-603-073-4 .
↑ Αδάμ, Μ.· Πλαγιανάκος, Β. «Ειδικά θέματα Αριθμητικής Ανάλυσης και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών: Κανονικές μορφές» (PDF) . Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022 .
↑ Κομηνέας, Σ.· Χαρμανδάρης, Ευ. (2016). Μαθηματική μοντελοποίηση: Μία σπουδή στις θετικές επιστήμες . 2016: ΣΕΑΒ. ISBN 978-960-603-425-1 .